عاشق جاودان خورشید

ایکاروس عاشق خورشید شد، و بسوی او پر کشید و در خورشید بال سوزاند،

ایکاروس خود را فدای عشق و ماهیت هر دوشان کرد.

          سرگذشت ایکاروس

ایکاروس، قهرمان تراژیک اسطورهای یونان ، پسر دایدالوس (ددالوس) ،

دل باخته ی خورشید می‌شود. او چنان شیفته ی خورشید شد که هر طلوع

 با اولین اشعه ی تابان، نظاره گرتولد عشق خود می شد، و در هر غروب

 به عشق طلوعی نو ، به انتظارمی نشست. ایکاروس که به همراه پدر

 در زندان مینیوس ، به سر میبرد بالهایی از جنس موم و پر ساخت و به 

کمک همان بال‌ها ، از زندان مینیوس گریخت. دایدالوس به پسرش می‌گوید:

 نه خیلی اوج بگیر و نه درسطح پایین پرواز کن. ولی ایکاروس عاشق 

خورشید بود ، او ماهیت خویش را می جست و برای پیوستن به او ، به

 دل خورشید زد.با وجود توصیهٔ پدر، ایکاروس هر لحظه به خورشید نزدیک 

تر شد، بالهای مومی او تاب مقاومت در برابر نور حرارت خیز خورشید 

را نداشتند ، ولی او همچنان بال کشید و پیش می رفت. اما آهسته آهسته بالهای

اوذوب می شد. دریا دهان ِ گسترده و کف آلودش را برای ربودن ایکاروس باز

 کرده است. ایکاروس تنها به اندازه ی دراز کردن یک دست با خورشید 

فاصله داشت.... ولی دست خورشید نتوانست بالهای موم و پر او را لمس

کند.....سقوط آغاز شده بود.... دریا او را از آسمان ربود و بلعید و بعد پیکر

 بی جانش را در تلاطم امواج به رقص خورشید در آورد ، 

تا سرانجام....صخره ای پناهش داد و صخره حرمت یافت از حضورعاشق ،

 و از آن پس این دریا به نام او« ایکاریا » نامیده ‌شد. اما بازهم .... جانی

دوباره ، از دم خورشید..... و آغازی دوباره برای بال کشیدن به سویش.... !!

منبع :http://eakaros.persianblog.ir/1386/10/

**********************

اما ایکاروس تنها به عنوان یک افسانه اساطیری نیست که شناخته میشود .

در فلسفه ....خورشید به عنوان سمبل نور و حقیقت و ایکاروس رهروی در

جستجوی حقیقت است ! و همین دستمایه نویسنگان و هنر مندان است در

بازداشته شدن های نور ! در ناکامیهای دستیابی به حقیقت ! آنگاه که نمیتوانی

به آن دست یازی ... چراکه بالهایی از موم داری ! نا مقاوم ... و نا برابر ...

در برابر با خورشید !