موژان

به سراغ من اگر می آیید .....

موژان

به سراغ من اگر می آیید .....

yesterday چارلز آزنووار


 



 چارلز آزناوورCharles Aznavour


 

 


قبلا با او آشنا شده ایم . در جریان معرفی ترانه بی نهایت زیبایش به نام 


Isabel ایزابل


و در آدرس زیر به عنوان مطلبی واحد درج کرده ایم :


http://mujan.blogsky.com/1390/07/07/post-68/


 


شارل آزناوور  Charles Aznavour متولد ۲۲ مه، ۱۹۲۴و یکی از خوانندگان و

 تصنیف‌سازان و بازیگران مشهور فرانسه‌ است. نام اصلی او شاهنور واریناگ

 آزناووریان Shahnour Varenagh Aznavourian است. او در پاریس و از پدر و

 مادری ارمنی به دنیا آمد. وی در آغاز با تئاتر آشنایی پیدا کرد و از نه سالگی به خواندن

 بر روی سن پرداخت. زمانی که ادیت پیاف خواندن آزناوور را شنید بر آن شد تا او را

 با خود به تور فرانسه و آمریکا ببرد.به شارل آزناوور لقب فرانک سیناترای فرانسه

 داده‌اند. کمابیش همه آوازهای آزناوور درباره عشق و مهر است.آزناوور بیش از یک

 هزار آواز و نمایش‌های موسیقایی نوشته و بیش از صد آلبوم موسیقی اجرا کرده و در

 بیش از۶۰ فیلم بازی کرده‌است که یکی از معروف‌ ترین آنها "به پیانیست شلیک نکنید "

 ساخته فرانسوا تروفو است .

 

اما امروز  قصد داریم به یکی دیگر از ترانه های جاودان او گوش بدهیم .


ترانه ای که مورد توجه بسیاری از خوانندگان دیگر نیز قرار گرفته است .


ترانه ای برای زندگی و از عمق زندگی !


ترانه ی  لحظاتی ارزشمند که براحتی هدرمی دهیم !


ترانه ی بینهایت زیبای yesterdey




آهنگ yesterday when I was young یکی از معروف‌ترین آهنگ‌هایی است که


آزناور در سال 1961 خوانده. نسخه‌های متعددی از این آهنگ توسط خواننده‌های دیگر


به زبان‌های فرانسوی به نام  Hier Encore ،  ایتالیایی  Ieri Siو اسپانیایی هم


Ayer Aún خوانده‌شده.


خواننده‌های زیادی از جمله خولیو ایگلسیاس، پدر انریکو ایگلسیاس،‌ ری کلارک و


خدا بیا مرز  فرهاد مهراد هم این آهنگ رو دوباره‌ خوانی و یا به اصطلاح کاور کردند.


 

 

امروز در اینجا این ترانه را به دو شکل خواهیم شنید .

یکبار به شکل دو صدایی به همراه خانمی به اسم الساندرا سابلت alessandra sublet

و بعد هم بلافاصله با صدای خود آزناوور 

که این دو اجرا را به شکل یک فایل به هم پیوسته می توانیم شنیده و لذت ببریم

 

yesterday when I was young

آن روزها وقتی که جوان بودم.

 

 


yesterday when I was young

آن روزها وقتی که جوان بودم

the taste of life was sweet as rain upon my tongue

طعم زندگی به شیرینی قطره‌های باران بود بر زبانم.

I teased at life as if it were a foolish game

سر به سر زندگی می‌گذاشتم،تو گویی بازی احمقانه‌ای است.

the way the evening breeze may tease a candle flame

همان‌گونه که نسیم شامگاهی سر به سر شعله شمع می‌گذارد.

the thousand dreams I dreamed,

هزاران رویا در سر،

 the splendid things I planned

و چه برنامه‌های باشکوهی برای خود داشتم.

I always built, alas, on weak and shifting sand

دریغا که هر چه می‌ساختم، بر شن های روان می‌ساختم،

I lived by night and shunned the naked light of day

شب‌ها می‌زیستم و از نور عریان روز می‌گریختم.

and only now I see how the years ran away

و اکنون تنها می‌‌بینم که سال‌ها چگونه از برابرم می‌گریزند.

yesterday when I was young

آن روزها وقتی که جوان بودم

so many drinking songs were waiting to be sung

چه بسیار ترانه‌های سرمستی که در انتظار سرودن بودند.

so many wayward pleasures lay in store for me

چه بسیار سرخوشی‌هایی که در انتظار من بودند

and so much pain my dazzled eyes refused to see

و جه بسیار درد و رنج‌هایی که چشمان خیره‌ام نمی‌دیدندشان.

I ran so fast that time and youth at last ran out

به سرعت می‌دویدم و جوانی و زمان را به زانو درآوردم.

I never stopped to think what life was all about

و هرگز مکث نکردم تا ببینم معنای زندگی چیست.

and every conversation I can now recall

و هر گفتگویی که اکنون می‌توانم به یاد ‌آورم

concerned itself with me, and nothing else at all

مرا در خود فرومی‌برد، و دیگر هیچ.

yesterday the moon was blue

آن روزها ماه آبی بود.

and every crazy day brought something new to do

و هر روز شوریده،‌ چیز تازه‌ای برای ما به ارمغان داشت.

I used my magic age as if it were a wand

عمرم را همانند عصای جادو به کار می‌بردم،

and never saw the waste and emptiness beyond

و هرگز بیهودگی و هدر رفتن ناشی از آن را نمی‌دیدم.

the game of love I played with arrogance and pride

بازی عشق بود که با تکبّر و غرور نقش‌آفرینی می‌کردم.

and every flame I lit too quickly, quickly died

و هر شعله‌ای که افروختم، ‌به سرعت فرو ‌نشست.

the friends I made all seemed somehow to drift away

تمام دوستانم به نوعی پراکنده شدند،

and only I am left on stage to end the play

و در آخر من، تنها بر صحنه نمایش باقی ماندم.

there are so many songs in me

چه بسیار ترانه‌هایی در ذهنم هستند

 that won't be sung

، که هرگز خوانده نخواهند شد.

I feel the bitter taste of tears upon my tongue

بر زبانم طعم تلخ قطره ای اشک را احساس می‌کنم.

the time has come for me to pay for

و زمان به سویم می‌آید  به تاوان آن روزها

yesterday when I was young

آن روزها وقتی که جوان بودم.


آدرس دانلود :

http://s4.picofile.com/file/7769365157/yesterday.mp3.html

 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
نازلی دوشنبه 6 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 00:49

سلام آقای امیرخیزی از شعر قلم باکره و البته بیشتر از صدای گرم شما لذت بردم هرچند نفهمیدم چگونه میتوان جاری و گرم و تیز و نوش و مفت! و سرکش و لبریز و خاموش و رنجور! و در عین حال باکره بود! چون در سایت مربوطه عضو نیستم اینجا پیام گذاشتم:)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد